ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻴﺎ ﺗﺎ ﺑﻬﺎر ﺑﻌﺪ از ﭘﺎﻳﻴﺰ ﻏﻢ ﺑﺎر
ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻣﻴﺘﺎﺑﺪ دوﺑﺎره ﻓﺮدا ﻣﻰ آورد ﺑﻪ ﺑﺎر
ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻤﻮن ﺗﺎ ﺳﺤﺮ اﻣﺸﺐ و ﺷﺒﻬﺎﻳﻰ دﮔﺮ
ﻛﻪ ﻫﺮ ﺳﻮﺳﻮی ﺳﺘﺎره از ﺻﺒﺢ ﻣﻰ آورد ﺧﺒﺮ
ای ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﺖ ﺻﺒﺢ ﺑﻬﺎران ای ﻟﺒﺨﻨﺪت ﺗﻀﻤﻴﻦ ﺑﺎران
ﺑﻴﺎ ای ﺟﺎن ﺟﺎن اﻳﻦ ﺷﺎم ﺗﺎرم را ﺳﺤﺮ ﻛﻦ
ﺑﻴﺎ از ﻛﻮﭼﻪ ﻫﺎی ﺳﺎﻛﺖ و ﺳﺮدم ﮔﺬر ﻛﻦ
ﺑﻴﺎ ای ﻧﺎزﻧﻴﻦ ﺷﺎﻳﺪ ﻛﻪ در ﺷﻬﺮم ﺑﻤﺎﻧﻰ
ای ﻳﺎر ﺟﺎن ای ﻳﺎر ﺟﺎﻧﻰ دوﺑﺎره ﺑﺮ ﻧﻤﻴﮕﺮدد دﻳﮕﺮ ﺟﻮاﻧﻰ
ای ﺧﺎﻧﻪ و ﻛﺎﺷﺎﻧﻪ ی ﻣﻦ ﺑﻴﺎ از آوازم ﺑﺸﻨﻮ اﻓﺴﺎﻧﻪ ی ﻣﻦ
ﻣﻨﻮ ﺗﻮ ﺑﺎغ ﻳﮏ ﺑﻬﺎرﻳﻢ ﺧﺒﺮی از ﺧﺰان ﻧﺪارﻳﻢ
در ﮔﺬرﮔﺎه روزﮔﺎران ﻫﻢ ﻣﺴﻴﺮﻳﻢ و ﻫﻢ ﻗﻄﺎرﻳﻢ
ﺗﺎ ﻓﺮداﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺳﻔﺮ ﻛﻦ ﺷﺎخ و ﺑﺮﮔﻢ را ﺗﺎزه ﺗﺮ ﻛﻦ
ﺑﻴﺎ ای ﺷﻌﺮ ﻣﻦ ﮔﻞ داده از اﻓﺴﺎﻧﻪ ی ﺗﻮ
ﺑﻴﺎ آواز ﻣﻦ ﻣﻬﻤﺎن ﺷﺪه در ﺧﺎﻧﻪ ی ﺗﻮ
ﺑﻴﺎ ﺗﺎ ﻗﺼﻪ ات را ﺗﺎ اﺑﺪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺨﻮاﻧﻰ
ای ﻳﺎر ﺟﺎن ای ﻳﺎر ﺟﺎﻧﻰ دوﺑﺎره ﺑﺮ ﻧﻤﻴﮕﺮدد دﻳﮕﺮ ﺟﻮاﻧﻰ
ای ﺧﺎﻧﻪ و ﻛﺎﺷﺎﻧﻪ ی ﻣﻦ ﺑﻴﺎ از آوازم ﺑﺸﻨﻮ اﻓﺴﺎﻧﻪ ی ﻣﻦ
ای ﻳﺎر ﺟﺎن ای ﻳﺎر ﺟﺎﻧﻰ دوﺑﺎره ﺑﺮ ﻧﻤﻴﮕﺮدد دﻳﮕﺮ ﺟﻮاﻧﻰ
ای ﺧﺎﻧﻪ و ﻛﺎﺷﺎﻧﻪ ی ﻣﻦ ﺑﻴﺎ از آوازم ﺑﺸﻨﻮ اﻓﺴﺎﻧﻪ ی ﻣﻦ
