دﻳﺪی ﭘﺎﻳﻴﺰو ﺑﻮ ﻧﻢ و ﺣﺲ ﻣﻴﻜﻨﻰ
ﺧﻴﺴﻰ ﮔﻮﻧﻢ و ﺣﺲ ﻣﻴﻜﻨﻰ
ﺗﻨﻬﺎﻳﻴﺘﻮ ﺑﺎﻫﺎم ﻧﺼﻒ ﻣﻴﻜﻨﻰ
دﻳﺪی دوﺗﺎ ﭼﺸﻢ ﺑﺎروﻧﻤﻮ
ﻗﺪم زدﻧﺎی آروﻣﻤﻮ
ﻳﺎدﺗﻪ ﺑﻬﺖ ﻣﻴﮕﻔﺘﻢ ﺧﺎﻧﻮﻣﻤﻮ
اﻟﺎن ﻛﺠﺎﻳﻰ ﻛﻪ داﻏﻮﻧﻤﻮ
دﻳﺪی ﭼﻘﺪر ﺳﺮده دﺳﺖ ﻫﻤﻪ
ﻛﺴﻰ ﺑﻪ ﻛﺴﻰ ﻧﻤﻴﮕﻪ ﮔﺮﻣﻪ دﻣﺖ
درد ﻣﺎ ﺷﺪه درد ﻫﻤﻪ
دل ﻋﺎﺷﻘﺎ ﺷﺪه اﻧﺒﺎر ﻏﻢ ﻫﻰ
ﭼﺮا ﺑﺎرون ﺑﻨﺪ ﻧﻤﻴﺎد
ﻣﻦ دﻟﻢ آﺗﻴﺸﻪ ﻓﻨﺪک ﻧﻤﻴﺨﻮام
ﻧﮕﺎه ﭼﻘﺪ ﺷﺪم ﺧﺴﺘﻪ زﻳﺎد
ﭼﺮا ﻫﺮﭼﻰ ﺟﻮک ﻣﻴﮕﻢ ﺧﻨﺪت ﻧﻤﻴﺎد
دﻳﺪی ﭘﺎﻳﻴﺰو ﭘﺲ ﭼﺮا دوری ازم
دوری و ﻣﻴﮕﻰ ﺣﺮف از دوری ﻧﺰن
اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﻋﺎﺷﻘﻢ ﺗﻮ ﻛﻮری اﺻﻠﺎ
اﻧﻘﺪ ﺣﺮف ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ی زوری ﻧﺰن
ﻋﻘﻞ و ﻣﻨﻄﻘﻢ ﻣﻴﮕﻪ ﻧﻪ و دل ﻋﺎﺷﻘﺘﻪ
دﻟﻢ داد ﻣﻴﺰد ﻳﻪ دم ﻣﻴﮕﻔﺖ ﺑﺎﺷﻪ ﭼﺘﻪ
ﺳﺮت ﺟﻨﮕﻴﺪم ﺑﺎ ﺧﻮدم رﻓﺘﻰ وﻟﻰ
اﻟﺎن ﺑﺎﻫﺎم داری ﻣﻨﻄﻘﻰ ﺣﺮف ﻣﻴﺰﻧﻰ
ﺗﻮ ﻳﻪ اﺷﺘﺒﺎه ﺑﻮدی از اوﻟﺸﻢ
ﻛﻪ ﺷﺪ ﻗﺴﻤﺘﻢ ﺟﺎﻣﺘﻮ ﺳﺮ ﺑﻜﺸﻢ
ﻧﻜﺸﺘﻴﻢ وﻟﻰ زﺧﻤﻴﻪ ﻛﻞ ﺗﻨﻢ
اﻟﺎن ﺧﻮب ﺑﻠﺪم ﭼﻄﻮر دل ﺑﻜﻨﻢ
در ﺧﻮد ﺗﻤﺎﻣﻢ ﺷﻜﺴﺘﻢ ﺗﺎ ﺗﻮ ﺑﺮﮔﺮدی
در ﮔﻮﺷﻪ ای ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﺗﺎ ﺗﻮ ﺑﺮﮔﺮدی
ﻫﻰ ﺳﺎﺧﺘﻢ ﺧﻮد را ﺑﺮای دﻳﺪﻧﺖ اﻣﺎ
ﺗﻮ ﺑﺎ ﻧﺒﻮدت ﻫﻰ ﻣﺮا ﺗﺨﺮﻳﺐ ﻣﻴﻜﺮدی
ﺣﺎﻟﺎ دﻳﮕﻪ ﻧﻮﺑﺖ ﻣﻨﻪ دﻳﮕﻪ
ﻧﻤﻴﻤﻮﻧﻪ ﺑﻮی ﻋﻄﺮم ﻛﻪ روی ﺗﻨﺖ
اﻟﺎن ﻣﻴﺨﻮای ﺑﮕﻰ اﻳﻦ اﺷﻜﺎ ﻧﺸﻮن ﻏﻤﻪ
ﻣﮕﻪ اﻳﻦ اﺷﻜﺎ رو ﻧﺪادی ﻧﺸﻮن ﻫﻤﻪ
ﺧﺰون رﻓﺘﻨﺖ اﮔﻪ ﻛﻪ ﭘﺮه ﻏﻤﻪ
زﻣﺴﺘﻮﻧﺶ اﮔﻪ درد داره ﺑﻪ ﻗﻮل ﻫﻤﻪ
ﻣﺎﻣﺎن ﻣﻴﮕﻔﺖ ﺑﺪ ﺳﻴﺎﻫﻰ ﺳﻔﻴﺪه
ﻧﻪ ﻧﻪ اﻟﺎﻧﻢ دﻳﮕﻪ ﺧﺐ ﻧﻮﺑﺖ ﺑﻬﺎر ﻣﻨﻪ
ﻋﻘﻞ و ﻣﻨﻄﻘﻢ ﻣﻴﮕﻪ ﻧﻪ و دل ﻋﺎﺷﻘﺘﻪ
دﻟﻢ داد ﻣﻴﺰد ﻳﻪ دم ﻣﻴﮕﻔﺖ ﺑﺎﺷﻪ ﭼﺘﻪ
ﺳﺮت ﺟﻨﮕﻴﺪم ﺑﺎ ﺧﻮدم رﻓﺘﻰ وﻟﻰ
اﻟﺎن ﺑﺎﻫﺎم داری ﻣﻨﻄﻘﻰ ﺣﺮف ﻣﻴﺰﻧﻰ
ﺗﻮ ﻳﻪ اﺷﺘﺒﺎه ﺑﻮدی از اوﻟﺸﻢ
ﻛﻪ ﺷﺪ ﻗﺴﻤﺘﻢ ﺟﺎﻣﺘﻮ ﺳﺮ ﺑﻜﺸﻢ
ﻧﻜﺸﺘﻴﻢ وﻟﻰ زﺧﻤﻴﻪ ﻛﻞ ﺗﻨﻢ
اﻟﺎن ﺧﻮب ﺑﻠﺪم ﭼﻄﻮر دل ﺑﻜﻨﻢ
